همانطور که همه می دانیم دوره کودکی نقش بسیار مهمی در ساختار شخصیت انسان ادا می نماید و در
تمام عمر طولانی یک فرد اثرات بجای مانده را در سلوک و پیشرفت یا پسرفت ان
فرد نمایان می سازد.
و نیز این را می دانیم که فرد واحد سازنده یک جامعه است، که اگر مورد هدف
قرار گرفت در واقع جامعه ان فرد مستهدف است، بخصوص اگر دریابیم که این هدف
قرار گرفتن سیستماتیک و عمدی است در این حالت می بایست دشمنانه و بسیار
خطرناک تلقی گردد و بطریقی مورد معالجه یا مقاومت قرار گیرد، در غیر
اینصورت اثرات اتی ان برای تمام جامعه بسیار ناخوشایند و نابود کننده است.در واقع اينان كودكان نفت اند, كودكاني كه نفتشان توسط حكومتی ياغی چپاول شده(1) , نفتی كه می بايست خرج رفاه و اسايش اين كودكان ميشد .نفتی كه ميبايست براي كودكان خيابانی خانه و كاشانه ميشد. نفتی كه می بايست برای انها مدرسه و كتاب و دفتر ميشد، امکانات رفاهی و تفریحی میشد، اما متاسفانه فقط دود و سموم پالايشگاه هايش نصيب شان شده است.
از عمده مشاغلي كه اين كودكان كار در الأحواز به انها مي بردازند ميتوان در بهترین حالت شاگردى در مغازه ها , مكانيكي, و در بدترین حالت دستفروشي و خرده فروشي، جمع اوري مواد بازيافتي از زباله ها, كار در مزارع و باغ ها, بنائي, كمك راننده و جمع اوري كرايه مسافران,توزيع بروشور و كارت تبليغ, فالگيري و طالع بيني, مقياس وزن براي عابران در پياده روها, شستن شيشه مغازه ها و ماشين ها و از همه بدتر تكدی گری و دریوزگي را نام برد.
اغلب اين كودكان مورد ازار و اذيت روحی و حتى در معرض اغتصاب و سوء استفاده هاي جنسی قرار گرفته و يا به كارهای خلاف(سرقت,فروش و استفاده مواد مخدروغيره) كشيده ميشوند و يا مبتلا به بيماريهای مختلفی از قبيل سوء تغذيه, بيماريهای گوارشی, كزاز, عفونتهای ريوی, هپاتیت, بيماريهای پوستی و استخوان, افسردگی, عفونت های (انگلی, پوستی,ادراری) و حتى ايدز ميشوند.
متأسفانه به دلايل عدم اهميت مسوولان مربوطه هيچ آماری از تعداد اين كودكان كار در أحواز وجود ندارد. طبق سرشماريهايی كه توسط "مركز امار ايران" در سالهای اخير ارائه شده نزديك به 3 ميليون كودك كار در ايران وجود دارند كه اين آمار فقط شامل شهرهای تهران, اصفهان, شيراز و مشهد بوده است و اكثر اين كودكان , عمدتا كودكان افغانی هستند كه به طور قاچاق وارد بازار كار ايران شدند. در اين ميان از كودكان كار در احواز,سنندج,هرمزگان و تبريز و یا زاهدان كه به سبب مصادره تمامی ثروتشان به شهرهای فارس نشين يقينا آمارشان بي حد و نصاب است ذكری نشده است. ترديدی نيست كه حكومت فاشيست فارس فقط ثروت اين أقاليم را مورد توجه و عنایت قرار داده و به ابتدایی ترین حقوق اجتماعی ساكنانشان اهمیتی قائل نبوده لذا عواملی چون فقر اقتصادی، کم سوادی خانواده، مهاجرت، عدم دسترسی به خدمات حمایتی، توزیع ناعادلانه ثروت و رشد فاصله طبقاتی در سال های اخیر در بروز این پدیده تاثیر گذار است.
چندين سال پيش پروژه جهاني كه هدف ان حمايت از حقوق كودكان كار است راه اندازي شد كه قهرمان اين پروژه پرنده منقرض شده دودو(2) بود. هدف از این طرح انتشار کنوانسیون حقوق کودک(3) در سراسر جهان بدون در نظر گرفتن نژاد، جنس، مذهب، سطح اجتماعی و سياسي است.طبيعتا ايراني كه ركورد دار تبعيض نژادی است در این زمینه نیز کوتاهی نکرده و اقلیم اشغالی الآحواز را از وجود هر گونه مراکز پرورشی و رعایت کودکان بی سرپرست محروم نموده, در صورتی که میتوان وجود این مراکز را در شهرهای فارس نشين ایران بوضوح دید.
قابل ذكر است كه ايران از جمله كشورهايي است كه كنوانسيون حقوق كودك را امضا كرده و در اصل 79 قانون اساسی خود بر ممنوعیت کار کودکان زیر 15 سال تاکید نموده اما در عمل اين كنوانسيون را تطبیق ننموده است. باتوجه به در صد پایبندی ایران به قوانین بین المللی بسيار روشن است كه ايران هيچكدام از استانداردهاي جهاني و حداقل هاي ضروري براي متوقف كردن ومقابله با كار كودكان را رعايت نكرده و اهميتي براي ان قائل نيست.و يا ميشود گفت به علت سيستم فاسد حكومتي توانايي ان را ندارد.
منى عودة
3/11/2013
دلار میلیون ٥٠٠ و میلیارد ٥٤ به سالانه ایران نفتی های درآمد طبق اخرین ادعای بیژن زنگنه وزیر نفت ایران"-1".رسد می Dodo bird (Raphus Cucullatus) -2
3- این کنوانسیون در ۲۰ نوامبر ۱۹۸۹ مورد پذیرش مجمع عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفت و از ۲ سپتامبر ۱۹۹۰ (سی روز پس از تودیع بیستمین سند تصویب یا الحاق) لازمالاجرا شدهاست. تاکنون ۱۹۳ کشور (تمام اعضای ملل متحد به جز ایالات متحده آمریکا و سومالی) این سند را امضا کردهاند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر